W roku 1544 Zygmunt I Stary zezwolił mieszczanom mławskim na wybudowanie ratusza. Po dwukrotnym pożarze w latach 1692 i 1776 odbudowany został pod koniec osiemnastego wieku na starych fundamentach. Do dzisiaj widoczne są na narożnikach budynku kamienie pokaźnej wielkości, pełniące funkcję odbojnic. Budynek był jednopiętrowy w stylu skromnego baroku z pseudomansardowym dachem. W roku 1836 dobudowano od południa w licu ściany zachodniej siedem jednokondygnacyjnych kramów /sukiennic/. w tym samym czasie sala główna użytkowana była jako kaplica ewangelicka. W latach 1844-46 przebudowano wieżyczkę dzwonową na zegarową. W latach wojny okupant zniszczył wieżyczkę oraz zburzył sukiennice, budując na ich miejscu jednopiętrowy budynek, łączący się obydwoma kondygnacjami z ratuszem. Obecny układ budynku, z odbudowaną wieżą i zainstalowanym na niej zegarem, przypomina od strony wschodniej stan pierwotny. Zachowany został kształt budynku z pionowym rozczłonowaniem elewacji za pomocą pilastrów, podkreślających wartość architektoniczną obiektu.