Obszar północnego Mazowsza w podziale geobotanicznym Szafera (1977) należy do Okręgu Północnomazowieckiego wchodzącego w skład Krainy Mazowieckiej. W 1981 r. Matuszkiewicz zaproponował rozdzielenie jego na dwa mniejsze okręgi: - Okręg Wkry, - Okręg Południowokurpiowski.

Teren powiatu mławskiego w całości zawiera się w granicach Okręgu Wkry, który cechuje dominacja krajobrazów: dąbrowo-grądowego i wybitnie grądowego. Odpowiada to warunkom geomorfologicznym północnego Mazowsza, gdzie na płaskich, gliniastych wysoczyznach pierwotnie występowały zbiorowiska grądowe, natomiast na piaszczystych wzniesieniach moren czołowych dominowały dąbrowy i bory mieszane.

W ramach Okręgu Wkry wyróżniono następujące podokręgi: - opinogórski – charakteryzujący się zbiorowiskami wybitnie grądowymi, - płoński – z również dominującymi zbiorowiskami grądowymi, - nasielski – o przewadze zbiorowisk dąbrowo-grądowych, - raciąski – charakteryzujący się występowaniem subkontynentalnych borów sosnowych, borów mieszanych i olsów, - mławski – z dominującymi krajobrazami dąbrowo-grądowymi, - działdowski – dominacja zbiorowisk grądowych, borów mieszanych i świetlistych dąbrów.

Obecnie obszar północnego Mazowsza należy do jednego z najsłabiej zalesionych w kraju. Zdecydowana większość siedlisk grądowych została zamieniona w okresie historycznym na pola uprawne. Podobnie rzecz się miała z łęgami i dąbrowami. Pozostały tylko niewielkie, rozproszone kompleksy leśne, gdzie prowadzona jest gospodarka leśna. Skład gatunkowy tych lasów jest podobny do innych obszarów leśnych w nizinnej części kraju o podobnych warunkach glebowych, gdzie prowadzona jest gospodarka leśna.

Dominującym gatunkiem w drzewostanie jest sosna Pinus sylvestris (około 75%). Często towarzyszy jej świerk Picea excelsa (5%), rzadziej modrzew Larix europaea. Z gatunków liściastych najliczniej występuje brzoza brodawkowata Betula pendula (*%) i dęby (7%): szypułkowy Quercus robur oraz bezszypułkowy Quercus petrea. Pozostałe gatunki drzew liściastych jak klon zwyczajny Acer plantanoides, lipa drobnolistna Tilia cordata, grab pospolity Carpinus batulus, topola osika Populus tremula, czeremcha amerykańska Prunus serotina spotyka się sporadycznie. Stanowią one raczej drugie piętro lasu wraz z formami juwenilnymi drzew tworzących główny drzewostan i krzewami. Wśród tych ostatnich najczęściej występują: jałowiec pospolity Juniperus communis, kruszyna Frangula alnus, trzemielina Eunonymus europea. Najniższe piętro lasu tworzą rośliny runa leśnego. Z uwagi na prowadzoną na tym obszarze od dawna gospodarkę leśną nie jest ono tak zróżnicowane biologicznie jak w odpowiednich lasach nasturalnych. Generalną zależnością jest to, że im starszy drzewostan tym zróżnicowanie gatunkowe runa większe i bardziej typowe dla siedliska. najmniej zróżnicowane są runa w młodnikach.

Fauna jest typowa dla środkowej Polski. Z dużych zwierząt można spotkać sarnę, rzadziej jelenia. O obecności dzików mogą świadczyć tzw. buchtowiska. Ponadto w rejonie Mławy spotyka się wędrujące łosie. Poza tym występuje tu większość gatunków zwierząt i ptaków typowych dla ekosystemów leśnych i leśno-polnych.